Şarkı Sözünü Düzelt

Şarkı

Memleketimin en yüksek noktası burası Ne mümkün saatlerce yıkılmadan durasın Hep yanımda olman için herşeyden vazgeçesim var Olaya benim açımdan bakınca kalbimden kovasım Kafeler,barlar,parklar,sahil Mesken parkında hergün oturduğum o bankta dahil Senin için yok edemeyeceğim hiç bir şey yok inan Buna dünyayı ateşe verip içinde yok olmakta dahil Yinede değişemezsin ben gözünde aynıyım Beni sen değil dostlarım yere düşünce kaldırır Senin uğruna benim olmaktan vazgeçmişken Tekrar delirebilirim seni güzel bulan herkese saldırıp Seni andırır yüzün hatta yüzün de sen gibi Aynalara bakarak karardım üzüm ve sen gibi Gücüm bir sel gibi her sokakta hatıram İşte bu yüzden bu şehrin her sokağı nemlidir Seni görmeden ölmektense Ölürüm buna ölmek dersen Başım ağrıyor ölmekteysem... Ölüm eşittir dönmek terse İstanbul,duygularımın sentezi İçinde sana benzeyen birçok şey var,benzerin Vücudum rıhtımdaki kaldırımdan ayaklarıma uzanan 20 yıllık tren raylarında hemzemin Kırgınlığım sana değil sen olmayan herkese Olmayan bir yerde beni sıkılmadan beklesen ve den sonra çektiğim ilk çizgisin Ve gün geçtikçe daha düz olacaksın ben sabrıyla beklesen Ekmesem saksılara her sabah bir can tohumu Sonum üç yıl önce ölmüş olmak olurdu Seni Kaplıkaya'nın saf suyunda,Uludağ'ın yamaçlarında, Boğazın en dibinde buldum cennet ne boş konumdur Olur mu ? Sarıl bana tüm buzlarım erisin Kokunu duyan onsekiz bin aleme göz ferisin Çevremde milyonlarca çılgın,manyak insan var Hepiniz sahtesiniz fakat ben aşkın öz delisi